wymowny

wymowny
{{stl_3}}wymowny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɨmɔvnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_33}}człowiek {{/stl_33}}{{stl_14}}redselig{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}beredsam{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}gest{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}spojrzenie {{/stl_33}}{{stl_14}}viel sagend{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}tytuł {{/stl_33}}{{stl_14}}aussagekräftig {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wymowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wymownyni, wymownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający coś, wiele mówiący, znaczący, sugestywny, dający do myślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymowny ruch dłoni. Wymowne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wymowny — wymownyni, wymownyniejszy 1. «mający dar pięknego mówienia, przemawiania, lubiący dużo mówić; elokwentny» Wymowny kaznodzieja, adwokat, poseł. 2. «wiele znaczący, wyrazisty, wyraźny; przekonywający» Wymowny gest. Wymowne spojrzenia, milczenie.… …   Słownik języka polskiego

  • gadka — 1. pot. Do kogo ta gadka «zwrot wyrażający powątpiewanie w to, co mówi rozmówca» 2. pot. Gadka szmatka «rozmowa, mówienie o rzeczach mało ważnych, błahych, nieistotnych»: Mówi o samotności, pogodzeniu z losem, przemijaniu. – Gadka szmatka. J.… …   Słownik frazeologiczny

  • taniec — 1. Do tańca i do różańca «o kimś, z kim można się zarówno bawić, jak i zajmować rzeczami poważnymi»: Wigura był niezwykle wesołym chłopakiem. Do tańca i do różańca. Miły, sympatyczny, układny i wymowny, reprezentował naszą trójkę na zewnątrz. WW… …   Słownik frazeologiczny

  • elokwentny — elokwentnyni 1. «mający dar, łatwość wymowy; wymowny» 2. iron. «wielomówny, gadatliwy» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • mowny — mownyni, mownyniejszy 1. «związany z mówieniem, z mową; wyrażający się w mówieniu; służący do mówienia» Zainteresowania mowne dziecka. 2. przestarz. «wymowny, wygadany» Nie był zbyt mowny. □ Chłop mowny a kot łowny z głodu nie zemrą …   Słownik języka polskiego

  • nośny — 1. «służący, przeznaczony do tego, żeby coś dźwigać, żeby być obciążonym; znoszący duże obciążenie» Części nośne konstrukcji dachowej. Konstrukcja nośna. Ściany nośne. Nośny szkielet budowli. ∆ techn. Siła nośna «zdolność znoszenia najwyższego… …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

  • wygadany — wygadanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wygadać (p.) wygadany w użyciu przym. «wymowny, gadatliwy» …   Słownik języka polskiego

  • wymowność — ż V, DCMs. wymownośćści, blm rzecz. od wymowny a) w zn. 1: Wymowność prelegenta. b) przestarz. w zn. 2: Wymowność gestów, spojrzeń …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”